10. Onze laatste dag kinderloos

Zondagavond half 8. Ik sta bij mijn zus Patty aan de deur. Zogezegd om de finale van So You Think You Can Dance te kijken. Van die zussendingetjes die we regelmatig deden. Met een koffietje en (voor mij) iets lekkers erbij. Ze doet de deur open en ik begin alweer te wenen: “Ik ben zo zenuwachtig!” Ze moet lachen. “Daar gaan we weer.” zie ik haar denken.

“Wat moeten ze morgen in het ziekenhuis wel niet denken? Ik moet Lotte een badje geven en ik heb dat nog nooit gedaan! Ze gaan me dat moeten leren, hoe erg is dat? Ze moet naar een pleeggezin omdat haar ouders niet voor haar kunnen zorgen en IK moet nog leren hoe ik haar een badje moet geven! Ik schaam me dood!”

Ze stelt me gerust dat alle mama’s dat leren na de bevalling, dat dat de normaalste zaak van de wereld is. Fijn zo’n zusje 🙂 We hebben tv gekeken, maar vraag me niet wie de finale heeft gewonnen, één van de weinige dingen die ik me niet meer herinner 😉 Ik blijf zo lang mogelijk plakken, want slapen doe ik toch niet meer.

We waren helemaal klaar voor haar komst. Op 4 dagen tijd zijn alle spulletjes gekocht want we hadden praktisch niks in huis. Heel de familie heb ik opgetrommeld om alles bij elkaar te zoeken, zodat ik ondertussen thuis alles klaar kon maken. Mijn zus heeft me geholpen met de welkomskaartjes. Onze ouders werden voor het eerst Opa en Oma en onze zussen zouden Meter worden van de kleine meid. Aan liefde geen gebrek in ieder geval. Haar bedje stond klaar en er schitterde zelfs een door mijn zus geschilderde giraf tegen de muur. Alles was er. Alles behalve Lotte… Nog 1 nachtje slapen en dan mochten we haar gaan halen! Geniet maar van je laatste avondje rust, zei iedereen, maar dat lukte echt niet. Ik telde de uren af totdat we haar mochten gaan halen!

 

Wil je lezen hoe onze eerste dag met zijn drietjes verliep? 11. We zijn met 3!