189. Gaat het nog goed met Robbe?

Jullie hebben al even niets van mij gehoord en ik kan me voorstellen dat jullie denken dat het hier misschien niet helemaal goed gaat. Jullie weten dat de kinderen allebei goed gestart zijn op school. Toch vroeg ik me vorige week af of het nog wel goed ging met Robbe. Lezen jullie nog eens mee?

Robbe is deze maand dus begonnen in het eerste leerjaar. Een hele belevenis, maar dat geldt natuurlijk voor ieder kind dat kleuter af is. Sinds de problemen op zijn vorige school, blijf ik altijd een beetje bewaakt voor eventuele moeilijke situaties. Daar voel ik me soms best wel schuldig over, want eigenlijk verdient hij mijn vertrouwen, nietwaar? Ik denk dat de gebeurtenissen op zijn vorige school bij ons allebei een grote indruk hebben gemaakt en soms ben ik een beetje bang om uit te spreken dat het goed gaat.

Vorige week gaf zijn juf aan dat hij wel erg vaak naar het toilet moet, iets dat thuis helemaal niet het geval is. Wanneer ik hem daarover aansprak gaf hij aan dat hij eigenlijk eventjes uit de klas wou. Ik heb liever niet dat hij in zulke situaties gaat liegen over dat hij moet plassen terwijl dat niet zo is. Thuis merkte ik al vanaf de eerste dagen op dat hij extra energie kwijt moet. Misschien heeft hij zich op school ingehouden, wil hij extra braaf zijn en uiteraard is er in het eerste leerjaar veel minder beweging dan in de kleuterklas.

Op woensdag kreeg ik op de opvang te horen dat hij een moeilijke dag had. Toen begon ik mij toch wel druk te maken… Ik begrijp zijn gedrag en kan het thuis wel aan als hij zich een uur moet uitkuren na school, maar wat als het steeds moeilijker wordt om ‘te wachten tot we thuis zijn’? Moet hij gewoon wennen aan het nieuwe ritme in de klas en past hij zich straks aan of stapelt zijn onrust inwendig op en kunnen we straks een ‘bommetje’ verwachten?

Donderdag had ik toevallig een afspraak staan bij zijn psychologe en ook zij zag dat hij wel wat onrust in zijn lijfje had. Gelukkig wist ze het ook wel wat te relativeren en dat had ik op dat moment wel even nodig. Het is ook nogal een aanpassing om na twee maanden zomervakantie voor het eerst te moeten stilzitten en heel veel leren. (want ze gaan snel, heel snel!) Die opvang op woensdagnamiddag was er misschien gewoon teveel aan. Ze stelde voor om eens bij de juf te gaan polsen voor een oplossing en ook eens na te vragen hoe het zat met de extra ondersteuning die hij vorig jaar kreeg in de kleuterklas.

Een uur later zat ik al op de infoavond van zijn school en kreeg ik gelukkig even de kans om met de juf te praten. Ze wist me te vertellen dat ze juist vernomen had dat hij de extra ondersteuning van dezelfde lieve juf als vorig jaar zou krijgen, super! Ik vertelde ook van zijn nood om energie kwijt te kunnen.

Ze dansen tussendoor regelmatig, maar dan doet hij niet echt mee… tja, dat kennen we 😉 Ze ging het eens bekijken en zei dat hij het eigenlijk goed doet in de klas. Na die avond kwam ik tot de conclusie dat ik me voor niets druk had gemaakt. Hij gaat elke dag graag naar school, ik mocht hem zelfs niet meer op de speelplaats gaan afzetten, want hij kon dat wel alleen! Verder is hij heel gemotiveerd om zijn huiswerk te maken, vandaag deed hij zijn leeswerk zelfs twee keer: één keer met Bert en één keer met mij, zo fier dat hij al wat woordjes kan lezen! En wij zijn natuurlijk ook heel trots op hem ❤

Thuis eet en slaapt hij heel goed en hij speelt elke avond alleen met zijn lego en playmobil, iets dat hij vroeger amper deed. Kortom: allemaal tekens dat het goed gaat met Robbe!

Ik hoop toch dat ik niet iedere keer in paniek blijf schieten, maar ik ben vooral bang om signalen te missen en daardoor problemen niet op tijd kan voorkomen. Ach ja, als (pleeg)mama ben je nooit echt gerust he 😉

188. Een boekentas gevuld met boterhammen, mijn hart gevuld met trots, liefde en geluk!

Deze ochtend 07:00: “Mama, mag ik vandaag naar school?!” Dat Robbe dit ooit zou vragen, ik zag het niet voor mogelijk. Wat is hij blij om naar het eerste leerjaar te gaan. Lotte is nog wat lui, maar eens ze haar oogjes uitgebreid heeft open gewreven, is ook zij heel enthousiast. “Mag ik mijn nieuwe kleren aan? Met die vosjes?” vraagt ze. “Lieve schat, dat is met lange mouwen en het wordt nog best mooi weer vandaag, ik denk dat je beter iets met korte mouwen kiest.” Ze heeft de geweldige oplossing om met de schaar een stuk van de mouwen te knippen, maar dat praat ik toch maar uit haar hoofd 😉

We hebben rustig ontbeten en daarna samen de boekentas ingeladen. Voor Robbe veel boterhammen, want wat kan hij eten! Ik leg hem uit dat we er eentje extra in gaan doen, omdat hij waarschijnlijk wat meer honger zal hebben op zo’n eerste schooldag. “Doe ook maar een bifiworstje… en een kaasje… en komkommer misschien?” Bij Lotte doen we er een lading blauwe bessen bij. “Mijn lievelings!” roept ze vrolijk. Geen spanningen dit schooljaar, gewoon heel veel zin om er aan te beginnen na die twee maanden vakantie. Ik vind het heerlijk zo!

Robbe valt bijna achterover met zijn boekentas, maar dat geeft hij uiteraard niet toe. We maken buiten nog even de jaarlijkse foto voor de eerste schooldag. Het is de eerste keer dat ze er allebei enthousiast opstaan, zo fijn!

Eerst zetten we Lotte af aan haar school en ze is even vlot vertrokken als altijd. Ik vind het toch wat spannend omdat ze pas vandaag te horen zal krijgen wie haar klasgenootjes en juf zullen zijn komend schooljaar. Voor Lotte zelf lijkt dit verrassende element totaal geen probleem.

Ook Robbe stapt vlotjes mee richting zijn school. We wandelen eerst voorbij het gebouw van de kleuters waar hij vorig schooljaar ging, daarna verder richting ‘grote school’. Het gaat nog steeds goed, maar hij houdt mijn hand toch al wat steviger vast. Op deze speelplaats hoort hij niet meer bij de groten, maar bij de kleintjes natuurlijk en dat lijkt wel wat indruk te maken.

Al snel komt zijn juf naar ons toe en vraagt of hij bij haar wil staan of liever met zijn vriendjes wil spelen. “Ik wil naar mijn vrienden.” Het ging super vlot eigenlijk. Hij stond flink in de rij toen de bel ging. Dat was ook het moment dat de kleuterjuf van vorig jaar snel even kwam kijken hoe het ging, super lief! Ik denk dat ook zij zag dat het wel goed kwam. Hij zwaaide nog snel naar mij en ging naar binnen, klaar om aan zijn avontuur te beginnen!

Ik heb daarna vooral wat afleiding gezocht met mijn zus, want op zo’n eerste schooldag zit je toch maar de hele dag te denken aan hoe het zou gaan met de kinderen. Zoals je ziet hebben we er het beste van gemaakt 😉

Ik was vooral benieuwd om Lotte van school te halen en te horen bij wie ze in de klas zit. Ik zie haar lopen en zag dat er niemand van haar vorige klasgenootjes bij waren… slik… wat zal ze daar van vinden? Ik zie wel dat er wat meisjes bij haar lopen en dat was al twee jaar geleden dat er nog een meisje bij haar in de klas zat.

“Ik zit weer bij juf J. en er zijn vijf meisjes in onze klas en twee jongens!” Oef! Gelukkig is ze zelf wel blij met de gemaakte keuze. Ze is op dat gebied veel gemakkelijker dan ik en misschien maar goed.

Robbe vertelde veel over zijn eerste dag bij zijn nieuwe juf. Ze was lief, net zo lief als de vorige juf. Hij is omringd met deugnieten en kreeg het voor elkaar om op de eerste dag zijn brooddoos kwijt spelen… “Maar ik had wel alles op mama! Goed he!”

Mijn hart vult zich vandaag met trots, liefde en geluk. Ik ben zo trots op jullie… Lotte wat ben je toch een vrolijk en lief persoontje en wat pas je je ontzettend goed aan! Robbe, wat ben je toch gegroeid, je kan nu al zo goed omgaan met nieuwe, spannende gebeurtenissen, super! Ik hoop dat jullie een fijn schooljaar tegemoet gaan lieverds ❤