195. Lotte 9 jaar… Whatever!

Vandaag werd Lotte al 9 jaar… ongelooflijk hoe snel het gaat. Negen jaar geleden wisten we niet eens van haar bestaan. Als verrassing werd ze geboren, maar het was in het ziekenhuis al snel duidelijk dat ze een oplossing moesten gaan zoeken voor haar omdat ze niet bij haar ouders zou kunnen wonen. Wijzelf waren die periode met hele andere dingen bezig. Bert verloor zijn bomma en daar zijn we heel verdrietig om geweest. Wat wij toen niet wisten was dat de hemel een ster rijker zou zijn en de aarde er op dat moment een heus zonnetje bij kreeg. Want dat is ze echt: ons zonnetje in huis.

Vrijdag kwam ze stralend met haar verjaardagskroon de schoolpoort uitgelopen. “Ik mocht van de juf kiezen of we vandaag mijn verjaardag vierden of volgende week dinsdag… en ik koos voor vandaag!” Wat een verrassing 😉 Uiteraard kies jij ervoor om niet langer te wachten dan nodig is. Haar klasgenootjes mochten met stickers haar kroon versieren, ze zongen voor haar, maakten met de juf een mooie kaart en uit de kast van de juf werden wafels tevoorschijn gehaald. Geen traktatiestress voor mij en alle kinderen trakteren evenveel, super!

Ook thuis hebben we het deze keer wat anders aangepakt. Ze verjaart op een feestdag, dus iedereen is altijd vrij van school en werk hier. We vieren het normaal dan ook altijd op de dag zelf, maar deze keer niet. Robbe heeft wat stress op school en daarom vierden we de verjaardag van Lotte al op zondag zodat we vandaag allemaal nog een extra dagje hadden om te kunnen ontstressen 😉

Lotte die al bijna negen werd, we begonnen het te merken afgelopen dagen. Haar ogen rolden regelmatig haar oogkas uit en dat werd al eens gevolgd door een “whatever!” en een “duh!”. Als ik haar dan eens een blik terug gaf dan zei ze: “Wat?! Zo praten tieners hoor en ik ben al bijna een tiener…” Ik heb geprobeerd mijn lach in te houden, maar het was te moeilijk hihi. Ze denkt dat ze al heel wat is, maar stiekem speelt ze nog heerlijk met haar poppen en knutselt ze erop los. Waar Robbe met zijn verjaardag vooral geld vroeg, wou Lotte toch ook nog graag cadeautjes hebben 😉

Vandaag heeft ze lekker de hele namiddag met haar nieuwe speelgoed gespeeld en ook Robbe heeft een rustig dagje gehad. Ik denk dat we er goed aan gedaan hebben om het feestje een dagje te vervroegen. Hij ligt al lekker te slapen en Lotte gaat er ook op tijd in vandaag. Ik sta vandaag vooral stil bij het feit dat ik mij al negen jaar over haar mag ontfermen, want echt, dat is een hele eer en zalig om te mogen doen. Fijne verjaardag lieve meid!

194. Het geheim van de sint vertellen of zelf laten ontdekken?

Halloween is weer achter de rug en we hebben samen genoten van een fijne herfstvakantie. Lotte telt af naar haar verjaardag, maar ook Sinterklaas is hier weer het onderwerp van de dag. Vorig jaar hield ik er al rekening mee dat het de laatste keer zou zijn dat ze er allebei nog in geloven. Lotte wordt bijna 9 jaar, maar is nog een hevige ‘believer’. Wat doe ik daar nu mee? Wanneer zijn ze te oud om nog in de goedheiligman te geloven?

“Robbe, wist je dat de kerstman niet bestaat? Dat doen de mama’s en papa’s, die leggen de cadeautjes onder de kerstboom.” Terwijl ik het eten klaar maak hoor ik Lotte uitgebreid tegen haar kleine broer vertellen dat alle kindjes in Amerika voor de gek worden gehouden door hun vaders en moeders. “Dom van die kindjes hè? hahaha!” Samen lachen ze om die domme Amerikaanse kinderen.

Even later neem ik haar apart… “En Sinterklaas dan?” vraag ik haar. “Ja mama, die is echt natuurlijk! Duh!” Ze begint een hele uitleg dat de Sinterklazen in de winkels verkleed zijn, maar dat er één echte Sinterklaas is. Het is duidelijk dat ze dus ook dit jaar nog vol verwachting uitkijkt naar de sint.

En waar ik dacht dat Lotte kritische vragen zou beginnen te stellen, komt niet zij, maar Robbe naar me toe. “Hoe komt het dat die witte jurk van Sinterklaas nooit vies wordt? Gaat hij nooit mee met de zwarte Pieten dan? En hoe komt het dat hij veel ouder wordt dan ons, eigenlijk kan dat toch niet?” Ik hou er al maar rekening mee dat kleine broer binnenkort haarfijn aan zijn grote zus zal uitleggen hoe de vork in de steel zit 😉

Maar wat als dat niet zo is? Moet ik het haar dan vertellen of moet ik haar er zelf achter laten komen? We zullen alleszins eerst genieten van het feit dat ze dit jaar allebei nog heeeel braaf zijn de komende periode. (Alhoewel de stress er rond ook killing kan zijn!)

Hoe oud waren ze bij jullie toen ze het geheim van de sint ontdekten?