157. Naar Assepoester de musical.

Enige tijd geleden kreeg ik de ingeving om een dagje uit te plannen met de meisjes en een apart dagje voor de jongens. Bert zou met Robbe en opa naar Monsterjam gaan in het Sportpaleis in Antwerpen. Ik zou met Lotte en omi naar de musical van Assepoester in het Ethias theater in Hasselt gaan. Het uitje van de mannen werd door het Sportpaleis verschoven naar september, maar voor ons (en vooral voor Lotte) was het gisteren de grote dag…

Last minute een jurk zoeken.

Zondagochtend kwam ik erachter dat er ook een verkleedwedstrijd zou zijn. Iedereen die verkleed naar de voorstelling zou komen, maakte kans op een verrassing en zou bovendien het podium op mogen komen. Lotte heeft zowat elke prinsessenjurk in haar verkleedkist liggen, maar die van Assepoester ontbrak blijkbaar nog. Deze gekke mama ging 2 uur voor vertrek dus nog op zoek naar een Assepoesterjurk 😉

Een huis vol glitter.

In de winkel vond ik er eentje die geschikt was voor kinderen van 4 tot 6 jaar. Lotte wordt 9 dus de kans was klein dat hij zou passen. Toch nam ik het risico, ik kon hem nog altijd terugbrengen. Eenmaal thuis bleek de maat van het jurkje niet het grootste obstakel…

Vanaf het moment dat ik de jurk uit de verpakking haalde, is mijn huis veranderd in een glitterfestijn… mijn auto ook trouwens. Niet normaal hoeveel glitter hij achterliet! Maar Lotte straalde (of kwam dat door de glitter?) en hij zat als gegoten. Uitdoen was voor haar geen optie meer 😉

“Nu kan ik meedoen aan de wedstrijd en mag ik op het podium!” Ik legde haar uit dat niet iedereen kon winnen, om eventuele teleurstelling te voorkomen, maar haar reactie was: “Oh dat is jammer voor de andere kindjes hè…” Hahaha!

Hoe was de voorstelling?

We hebben er alledrie van genoten, maar Lotte uiteraard het meest. De show werd gebracht met een leuke dosis humor en de special effects waren erg mooi, het was de moeite waard! In plaats van twee stiefzussen was er nu sprake van een stiefbroer en -zus, erg tof en hedendaags gebracht.

Hoewel Lotte niet als winnaar uit de bus kwam, mocht ze na afloop toch met de volledige cast op de foto, wat was ze fier!

Ze heeft al beslist dat ze ook naar de musical van Aladdin wil 😉

En de jongens?

Bert en Robbe zijn gisteren fijn gaan zwemmen samen. Robbe vroeg daar al een tijdje om, maar omdat Bert druk bezig is aan het huis, was het er nog niet eerder van gekomen. Hun dagje weg hebben ze nog tegoed in september.

Deze morgen zei Robbe dat hij in de kring op school wou vertellen over zijn leuke dag. Ondertussen ging Lotte naar het toilet en riep dolenthousiast: “Wow een glittertoilet!” En vervolgens zei ze: “Ik heb gisteren ook een beetje glitter doorgeslikt… krijg ik dan vandaag glitterkak?” Meer nieuws daarover later 😉

79. Deltapark Neeltje Jans: een geslaagde uitstap!

We zijn al een aantal keer op vakantie geweest naar Zeeland en elke keer kwamen we weer de borden met ‘Neeltje Jans’ tegen. “Daar moeten we ook eens gaan kijken,” zei ik dan tegen Bert. Maar het kwam er nooit van. Nu zijn er kinderen en wilden we toch echt eens gaan. 

Bij aankomst was Lotte al meteen enthousiast: “Kijk mama! Hier zijn ook echte zeemeerminnen!” terwijl ze naar de ingang wijst. We hebben haar toch maar even uitgelegd dat ze die niet zou tegenkomen 😉

Bij binnenkomst is er eerst een museumgedeelte, waarvan je van alles te weten kunt komen over de watersnoodramp in 1953 en de deltawerken zelf natuurlijk. Als de kinderen wat ouder zijn en wat meer geduld op kunnen brengen, gaan we er nog eens naartoe om ook dat gedeelte te bekijken, maar nu vinden ze dat nog niet zo interessant. Deze gigantische mossel was wel erg leuk! 

Doorheen de dag worden er shows gedaan met de zeehonden, kan je je inschrijven om dichtbij de haaien te komen en ook wordt er een rondvaart gedaan. Maar toen Robbe en Lotte buiten kwamen wilden ze maar één ding: zo snel mogelijk hun zwemkleren aan zodat ze in het waterparadijs konden spelen. Dat zag er echt heel leuk uit!

Ze staan maar tot hun enkels in het water maar kunnen er naar hartenlust ravotten, zonder dat het gevaarlijk is: ideaal dus. We hadden mooi weer die dag, dus een beetje afkoeling was zeer welkom. Een stukje verderop stond nog een gedeelte met glijbanen erin. Voor de iets oudere kindjes, maar nog steeds niet meer dan 25 cm water. Vooral Lotte vond het geweldig.

Daarna hebben we even tijd gemaakt om wat te eten (er zijn verschillende mogelijkheden) en ondertussen konden de kinderen een beetje opdrogen van hun zwempartijtje 😉 Om half 2 zou de rondvaart vertrekken, die ongeveer een uurtje duurt. Zalig hoor, lekker op het water bij die warme temperaturen, even uitwaaien!

Zie ze maar eens genieten! Er kwam zelfs een zeehond tevoorschijn tijdens de rondvaart 🙂

                       

Hierna zijn we nog gaan kijken binnenin een grote walvis, waar we nagemaakte dolfijnen en zeehonden tegenkwamen, maar ook andere ‘interessante’ dingen… Zo heb ik geleerd dat ik dankbaar mag zijn dat ik geen potvisvrouwtje ben hihi 😀 

We hebben een leuke dag gehad bij Deltaparken Neeltje Jans, zeker omdat het zo warm was die dag, zodat de kinderen in het water hebben kunnen spelen. We zijn daar geweest van 11u tot 16u, ze hebben zich goed vermaakt dus!

Nieuwsgierig geworden? Meer info vind je op neeltjejans.nl

78. Een paar dagen naar Ouddorp.

Wij zijn niet van de lange vakanties. We zijn al een aantal jaar bezig met de verbouwing van ons huis. (het wordt eigenlijk bijna helemaal opnieuw gebouwd) Bert en ik hebben altijd 3 weken tegelijkertijd verlof en dat is voor hem de periode dat hij nog eens goed kan doorwerken aan het huis. Dat doet hij samen met zijn vader die zowat dagelijks bij ons bezig is sinds zijn pensioen.

Maar een paar dagen ertussenuit knijpen hebben we toch wel nodig hoor. Dit jaar gingen we naar Ouddorp in Nederland, op de grens van Zuid-Holland en Zeeland. De Belgische kust is voor ons al even geen optie meer, wij gaan liever naar de rust in Zeeland. Op 2 uurtjes zouden we daar zijn. Op zich niet zo lang, maar met die 2 druktemakers van ons plannen we wel altijd een tussenstop in halverwege. Bert even tanken en wij maakten ondertussen deze gezellige foto voordat we iets gingen eten 🙂

We reden verder op weg naar het strandpark van Roompot. We deden zo’n park van Roompot al eerder en de kinderen vinden de animatie geweldig daar, vooral van Koos Konijn. Eenmaal daar stond hij ons al op te wachten; de kinderen blij en de vakantie kon beginnen 🙂 Ons huisje zag er mooi en netjes uit en was zeker ruim genoeg. Verder viel het me wel tegen dat er deze keer voor de kinderen niet veel te doen was: het was echt een klein park met weinig faciliteiten. We zullen het dus moeten hebben van de mooie omgeving!

Daarmee zat het gelukkig wel goed: mooie duinen, stranden en natuurlijk de zee. Lotte en Robbe zijn er dol op! 

We hebben ook een bezoekje gebracht aan Deltapark Neeltje Jans, maar daar kom ik nog uitgebreid op terug. Elke avond probeerden we naar de zonsondergang te gaan kijken waarbij de kids enthousiast bleven zingen: “Ik heb de zon zien zakken in de zee,…”

Tijdens de kinderdisco op het park (Koos Konijn en een jobstudent doen 5 dansjes) had Lotte weliswaar iemand gevonden die mogelijk nog vrolijker en gekker was dan zijzelf 😉 Dat het jongetje Duits sprak was allemaal geen probleem. Lotte trekt haar plan wel…

Zo ook op de kermis in Vlissingen… Ze wilde heel graag in een attractie waar Bert en ik allebei niet in wilden (lees durfden) gaan. “Geef maar geld, dan ga ik wel alleen,” zei ze overtuigd. Maar eerst moest ze gaan vragen hoeveel het kostte om mee te mogen. Ondertussen zaten wij recht tegenover de attractie om alles in het oog te houden. Daar was ze weer, ze had €2,50 nodig. Zo gezegd, zo gedaan, maar ze was snel weer terug. “Ik mag van die mevrouw niet alleen, jullie moeten mee gaan.” We wilden haar uitleggen dat het dan niet door zou gaan, maar weg was ze weer. Ze ging eens onderhandelen aan de kassa 😉

Ze wees naar de man die de kaartjes ophaalt voor de start van de rit. “Ik ga met hem mee.” zei ze. De vrouw aan de kassa begrijpt haar niet en Lotte wijst nog eens: “Ik ga wel met hem mee!” De man sprak blijkbaar geen Nederlands en keek vragend naar de vrouw van de kassa. Vervolgens zie ik diezelfde vrouw uit haar hokje komen en met Lotte aan de hand in een karretje stappen. Glunderend kijkt ze ons aan, steekt tevreden een duim de lucht in en ik zie ze denken: “Dat heb ik toch maar weer mooi voor elkaar!” 😉

Na afloop hebben we ook in Vlissingen de zon zien ondergaan. Mooi plaatje hè? 

Hoewel het vermoeiende dagen waren, hebben we er weer een paar mooie herinneringen bij gemaakt.

68. Wat zon, wat plezier, een hoop geluk ❤

Nu de druk van de ketel was, konden we weer oprecht genieten met ons gezinnetje. Het zonnetje heeft ook goed haar best gedaan de laatste tijd, dus daar hebben we volop van geprofiteerd.

Zo gingen we onlangs naar de Breugelhoeve in Peer. Daar kunnen ze spelen in de speeltuin, Lotte was niet weg te slaan bij het waterspeeltuintje. Robbe heeft naar hartenlust diertjes geaaid en natuurlijk mocht een ijsje niet ontbreken.

 

Mijn metekindje gaf onlangs een lentefeest en ook dat was een mooie dag. Ik was hartstikke trots op die prachtige meid die overigens veel te snel groot wordt 😉

 

De meesten van jullie weten dat ik niet van lekkere dingen kan afblijven. Een beetje extra geluk is altijd welkom toch? En om te bewijzen dat ik als Nederlandse goed geïntegreerd ben hier in België, eet ik de m&m’s tegenwoordig in de kleuren zwart, geel, rood. Al heb ik niet echt een andere optie, oranje m&m’s zullen er niet zijn tijdens het WK komende maand 😉

Afgelopen zondag heb ik eerst gewerkt in de voormiddag en daarna kwamen Bert en de kindjes me ophalen voor een picknick in het bos. (Al zei Robbe dat we gingen piklikken in het bos 🙊)

Door de moeilijke periode besef ik nu eens te meer van welke kleine dingetjes je zo hard kan genieten. Heerlijk toch?! 😊 Verder helemaal gemotiveerd om met nieuwe dingen te starten. Heel spannend, maar ook heel leuk en jullie zullen er wel over lezen binnenkort 😉

 

36. Een dag zonder zorgen.

Op vakantie gaan is voor ons niet zo vanzelfsprekend. Nu hebben we niet echt de behoefte om lange en verre reizen te maken, maar af en toe een paar dagen ertussenuit is toch wel lekker. Voor de kinderen moeten we daar toestemming vragen bij de ouders en de jeugdrechter. Gelukkig heeft dit bij ons nooit voor stress gezorgd want ze hebben ouders die hun kinderen wel een reisje gunnen 😉

Maar dan… onze Robbe… die heeft het daar toch niet gemakkelijk mee. Een paar jaar terug gingen we met zijn viertjes op weekend naar de zee, waar we zouden slapen in een B&B. Van slapen is echter niks terecht gekomen, want hij heeft de hele nacht gekrijst, durfde absoluut niet te gaan slapen! Eén groot drama was het, ik durfde zelfs bijna niet te gaan ontbijten omdat we dan de overige gasten onder ogen moesten komen,  die waarschijnlijk net zo weinig geslapen hadden als ons.

Hem gewoon een nachtje naar de grootouders brengen zodat wij een keer weg kunnen, is al een hele opgave, voor alle betrokken partijen!

Maar afgelopen zomer zijn we 3 dagen weggeweest en zijn er niks, noppes, nada zorgen rond de kindjes geweest. Waar we zaten? In de Efteling!  Hoe zalig was dat! Ieder hun eigen koffer, fier dat ze waren 😊 We verbleven in het park Bosrijk. Zo’n mooie en ruime huisjes! Ook in het park waren ze dolgelukkig. Er waren zoveel leuke indrukken dat er voor zorgen gewoonweg geen plaats was in hun hoofdjes.

Robbe, die normaal wat moeilijker contact durfde maken met vreemden, bloeide helemaal open! Op den duur kwamen Pardoes en Pardijn op hem af en hij wist niet hoe snel hij achter mij moest kruipen. Van op afstand knielden ze en werd er gezwaaid. Zijn koppie stak toch al eens nieuwsgierig achter mij vandaan. Pardijn stak haar hand uit om een high five te vragen en jawel hoor, die kreeg ze ook! Vervolgens gaat ze op haar hurken zitten en strekt haar armen voor een knuffel. We konden onze ogen niet geloven maar er werd dus echt geknuffeld!  We hebben het hier 3 dagen lang tegen elkaar gezegd: wat zijn ze toch ontzettend lief voor de kinderen en wat hebben ze veel geduld!

De volgende dag mochten ze iets kiezen uit één van de winkeltjes. Lotte koos voor een heuse koninginnenmantel! En ineens hadden we een verwaande meid bij ons! Haar neusje de lucht in, terwijl ze met haar handje naar de mensen wuifde. ‘Haar volk’ noemde ze het zelfs. De hele dag liep ze zo rond en dat de mensen naar haar keken? Dat boeide haar echt helemaal niks! ‘Kom mama, we gaan in de Vogelrok!’ Joepie,  ze is 1m20 en ze mag in de achtbanen 🙄 Zo gezegd zo gedaan, samen gingen we daar in de rij staan, ik en de koningin…

Ondertussen zag ik het personeel met elkaar communiceren door hun oortjes. Ze wijzen daarbij naar Lotte. “Oei, zouden ze denken dat ze te klein is?” Maar dan stapt 1 medewerker naar voor, gaat op 1 knie zitten en maakt een buiging voor de koningin! Daarop begint iedereen te applaudisseren. De medewerkers maanden elkaar en de bezoekers aan om te buigen voor onze meid. Terwijl ik mijn wangen voel gloeien van schaamte, zie ik Lotte maar naar ‘haar volk’ wuiven, zoals een echte: vingertjes tegen elkaar, want zo doet de koninklijke hoogheid dat nu eenmaal. Wat was ze fier!

Voor haar vond ik het zó fijn, zo goed voor haar zelfbeeld ook… Ze denkt soms dat ze niet belangrijk genoeg is omdat haar ouders haar al eens vergeten en dat maakt haar zo verdrietig.  Nu was ze zelfs de allerbelangrijkste persoon tussen al die mensen, glunderen dat ze deed!

Maar daar stopte het niet… Achteraf heb ik een enquête ingevuld over ons verblijf en heb daarbij vermeld hoe gelukkig ze Lotte gemaakt hebben op dat moment. Krijg ik toch wel een mail terug met de vraag of Lotte het team van de Vogelrok zelf wil bedanken met een filmpje? Daar moest ze niet over nadenken. De mooie mantel werd nog eens uit de verkleedkist gevist en daar ging ze: “Hallo, ik ben koningin Lotte en dit is mijn kasteel. Dankjewel dat je voor mij een buiging gemaakt hebt!”

Via mail werd afgesproken dat het team op een donderdag zou worden samen geroepen waar ze het filmpje zouden zien en ook zouden ze een heel grote taart krijgen met een foto van onze mooie meid! Geweldig gedaan!

En om het helemaal af te maken zat er diezelfde donderdag een gouden envelop in de brievenbus met Efteling cadeautjes en 4 kaartjes! Over een maandje gaan we dus zeker eens terug naar de wintereditie van de Efteling. Klaar voor nog een dag zonder zorgen!