180. DIY hulpmiddel voor meer structuur.

Het was bloedheet vorige week en ik kan daar helemaal niet van genieten. Ik zit echt binnen te wachten totdat het voorbij gaat en probeer zo min mogelijk te doen. Dat is voor mij niet fijn, maar voor Robbe helemaal niet. Hij wil natuurlijk net zoals Lotte zoveel mogelijk buiten spelen en dat mochten ze nu alleen ’s morgens. Zo’n week binnen zitten betekent voor hem ook dat alle structuur wegvalt. Het ging dan ook niet zo goed afgelopen dagen.

Hij was gefrustreerd en aanhankelijk, te aanhankelijk. Ik begreep het wel, maar ik had het zelf echt even te heet om er goed mee om te kunnen gaan. (dat is allemaal zacht uitgedrukt hoor, hij haalde het bloed onder mijn nagels uit!) Gelukkig kwam er in het weekend afkoeling en ik besloot afgelopen nacht (!) het probleem rond gebrek aan structuur tijdens de vakantie aan te pakken…

In het verleden maakte ik al eens zelf een planbord. Maar een aantal maanden geleden zei Robbe dat hij het niet meer leuk vond en vooral: dat hij het niet meer nodig had. Toch weet ik dat het hem helpt als hij door middel van pictogrammen kan zien wat hem te wachten staat. Ik besloot een slinger met tekeningen te maken zodat hij een ‘tijdlijn’ van de komende dag heeft.

Mijn tekentalent is niet zo geweldig maar met cartoons te googelen lukte het aardig. Hij kon vanmorgen toch alles ontcijferen, oef 😉

Ik nam hem deze morgen eerst even bij mij… “Robbe, heb jij ook gemerkt dat het niet zo lekker gaat de laatste dagen? Dat we allebei veel mopperen?” Hij knikt van ja. “Ik heb een beetje nagedacht en zou het kunnen dat jij het niet fijn vindt dat wij allemaal beneden hebben geslapen deze week en jij alleen boven?” (we hebben geprobeerd hem ook beneden te leggen waar het frisser was, maar hij kreeg zijn slaap niet te pakken) “En ik denk dat jij het misschien wat moeilijk vindt als je niet weet wat we gaan doen op een dag, toch?” Hij komt wat dichterbij en mompelt: “Ja, heel moeilijk…”

“Daarom hebben we vannacht weer allemaal boven geslapen net zoals jij en daarom heb ik iets geknutseld voor jou, om jou te helpen.” Hij lacht en zegt: “Ik heb het al gezien, er hangt een slinger en daar staat ook YouTube en Albert Heijn op.” Nog een dikke knuffel en daarna snel naar beneden om te kijken hoe onze dag er vandaag zal uitzien.

Hij noemt alles op, maar daarna wordt hij ongemakkelijk… Ik zak door mijn knieën en vraag hem wat er scheelt. “Ik ben blij dat jij dat gemaakt hebt voor mij,” zegt hij terwijl hij naar beneden kijkt. “Natuurlijk jongen, dat verdien jij toch?!”

Hopelijk op naar een fijne vakantieweek, ik heb er alle vertrouwen in!

172. Een strekenhuisje voor Robbe en Lotte.

De vakantie is nog maar net begonnen of de verveling slaat hier al toe. Vooral Robbe mist de regelmaat en voorspelbaarheid van school. Zomervakantie betekent voor hem dus niet meteen ‘genieten’. Ik wou eigenlijk aan de slag gaan om wat pictogrammen voor hem te knutselen om hem te helpen, maar toen botste ik op een grote doos waarvoor ik een leuk idee had… Ik ging dus weer creatief aan de slag voor de kinderen.

Hij staat hier al zeker een half jaar, een koeigrote doos die ik gebruik om ons oud papier in te doen. We gooien hem maar vol: reclamefolders, kranten en heel stiekem ook de tekeningen van de kinderen. (Echt, het zijn er veel te veel!) We gooien hem vol totdat opa het niet meer aan kan zien en de grote hoeveelheid papier verdeelt over meerdere kleine dozen. Ahja, want zo’n grote doos pakken de mannen van de papierophaling echt niet mee 😉

Het was dus 18u30 toen ik ineens het plan kreeg om er een huisje voor de kinderen van te maken. De Gamma is tot 19u open, dus ik ging snel met Lotte wat verf halen. Deze muurtesters van Levis  leken me ideaal.

Aan de kassa vertelde Lotte uiteraard uitgebreid wat onze plannen waren.

Terwijl ik het huisje aan het verven was, bedacht ik dat ik er een strekenhuisje van ging maken. Een plekje waar ze deugnieterij kunnen uithalen. Ze doen het toch, dus het is misschien veiliger als ik weet op welke plek ze streken aan het uithalen zijn 😉

Op de zijkant schreef ik de volgende tekst.

Ik heb er bij deze dus zelf om gevraagd he 😉

Hier nog een foto van mijn strekenjong.

162. Een aftelkalender, maar dan anders…

Omdat Lotte binnenkort voor de eerste keer op zeeklassen vertrekt wilde ik voor haar een aftelkalender maken. Ik was al wat aan het knutselen, toen ik ineens bedacht hoe ik het perfect visueel kon voorstellen voor haar 😁

We hadden nog een oude vaas staan en we kochten bij de Action krijt/glasmarkers, decoratiezand en een zakje schelpen. Ik trok wat streepjes op de vaas, één voor elke dag dat ze nog moet aftellen. Zo mag ze elke dag de vaas een beetje vullen, totdat hij helemaal gevuld is. Als de vaas eenmaal vol is, mogen er nog wat schelpjes in en kan het na haar reis een leuke herinnering zijn.

Ik deed alvast een poging om er een mooi zandkasteel op te tekenen, maar ik ben ervan overtuigd dat die van haar veel mooier zullen zijn!

Een leuk alternatief voor een gewone aftelkalender, nietwaar? Ideaal om af te tellen naar de vakantie ook!

Ik maakte ook al eens een leuke aftelkalender voor Robbe.

145. I am one happy hooker!

Sorry voor alle mannen die via een zoekopdracht in Google op deze pagina terechtkomen, ik vrees dat ik jullie moet teleurstellen: ik ben geen gelukkige hoer… ook geen ongelukkige trouwens 😉 Ik kan de laatste tijd weer ontzettend genieten van het haken. ’s Avonds lekker met mijn wolletjes bij de televisie om wat te zitten hobby’en. Ik zou echt willen dat poetsen ook een hobby van me was, maar helaas… Het strijkijzer wordt alleen boven gehaald voor de strijkkralen en mijn ramen was ik alleen als ik er een nieuwe raamtekening op wil maken.

Het lukt me tegenwoordig wel best goed om mijn projectjes af te maken, al doe ik op Pinterest eigenlijk veel te veel nieuwe ideeën op. Ik maakte een tijdje geleden al eens dit leuke jurkje voor Lotte en afgelopen week een keukenschortje met glittergaren.

Nu wil Robbe ook wel eens dat ik iets voor hem maak en al die dekentjes is hij ondertussen wel beu geloof ik. Er zit dus niets anders op dan mij eens aan een patroon te wagen voor een knuffeltje denk ik. Ik haak liever wat op gevoel, zonder al dat tellen. Maar voor Robbe maak ik graag eens een uitzondering.

Naaien doe ik ook graag (deze blog gaat echt de verkeerde bezoekers trekken vrees ik 😉 ) Het nadeel vind ik dat dat te veel plaats in beslag neemt, waardoor ik er alleen aan begin als ik een paar weken vakantie heb in de zomer. Gelukkig is er in het nieuwe huis een mooie hobbykamer voor mij voorzien. Het gevaarlijke van al mijn hobby’s is dat ik niets kan laten liggen in de winkel. Een nieuw bolletje wol, een prachtig stofje voor een jurkje en wat dacht je van al die leuke notitieboekjes voor het bloggen?! Die ruimte heb ik dus echt wel nodig!

En jullie? Hebben jullie nog leuke hobby’s?

Lees ook:  109. Ik haakte een jurkje voor Lotte.

                    56. Help! Mijn vrouw heeft een hobby!

136. Waarom ik niet kwaad kon worden toen ik Lotte betrapte met een schaar op de wc…

“Mama, ik ga even plassen!” Dat had eigenlijk al de eerste waarschuwing moeten zijn voor mij. Lotte is iemand die normaal nooit de tijd neemt om te plassen omdat ze het altijd te druk heeft met spelen. Ik moet haar er altijd aan herinneren om op tijd naar het toilet te gaan. Maar deze ochtend negeerde ik die waarschuwing dus. De tweede waarschuwing was dat dat plasje wel erg lang duurde…

Ik was druk bezig om Bert zijn duim te verzorgen en maakte me niet druk om Lotte die zo lang op de wc zat. “Het zal een grote boodschap zijn,” dacht ik. Maar nadat Bert zijn duim weer goed ingepakt zat, ging ik toch maar eens even bij onze meid kijken. De deur was toe. Ik gun iedereen natuurlijk zijn privacy als ze op het toilet zitten, maar toen ik ze hoorde roepen dat ze echt niks aan het doen was, deed ik die deur toch maar even open 😉 Dat was de derde waarschuwing die kon ik echt niet meer negeren.

En daar zat ze met haar pop, een panty en een schaar op haar schoot! Maar juist toen ik boos wilde worden, zegt ze heel trots: “Kijk mama, ik heb voor mijn pop een nieuwe jurk gemaakt van mijn kapotte panty! En ze heeft ook een onderbroekje en een hemdje gekregen zodat ze niet in haar blootje hoeft te staan…” Ik kon niet anders dan bewonderend toekijken hoe ze dat weer voor elkaar had gekregen! Ze voegt eraan toe: “Creatief he mama? Daarom HOU ik van mijn ADHD!”

Zeg nu zelf, dat is toch weer knap gedaan van haar?!

 

120. Een snoezelhoekje voor mijn kleine vriend.

Soms wil Robbe even een momentje voor zichzelf hebben. Even kunnen mopperen tot hij weer gekalmeerd is of om gewoon lekker tot rust te komen. Je laat hem dan best een tijdje gerust en daarna gaat het altijd weer een stuk beter. Hij ging hier meestal voor naar zijn bed. Omdat we door de verbouwing van ons huis nu in de garage wonen heeft niemand plaats om even alleen te zijn… niet altijd gemakkelijk dus. Omdat ik zijn bed echt wel alleen als slaapplek wil houden, maakte ik vandaag een snoezelhoekje voor hem.

Onder de trap is eigenlijk een ideaal plekje om iets gezelligs te maken. Daar stond tot nu toe hun speelgoed, dus gisteravond ben ik dat allemaal gaan verplaatsen en opruimen. Tegen middernacht was het helemaal leeg en klaar om er op mijn vrije dag mee aan de slag te gaan…

En waar ga je dan naartoe? Inderdaad, de Action! Mensen die mij daar hebben zien rondwandelen met een fitness mat, wees gerust: ik ga niet sporten 😉 Die mat past er exact onder, ideaal dus! Een hoop kussentjes en een deken en daarna naar de kerstafdeling… Daar heb ik een lichtsslinger gevonden waarvan de lampjes op een traag tempo op en neer flikkeren. Voor 5,99 vond ik zelfs een projector die hartjes, sterren en kerstfiguren tegen de muur projecteert! Daar kon ik wel wat mee. Op mijn   facebookpagina zal ik een kort filmpje zetten om dit te laten zien.

Snel naar huis en daar heb ik alles in het hoekje gesmeten en de lichtjes onder de trap bevestigd. Ik ga komende week nog een kralengordijntje maken, maar Robbe kan alvast snoezelen. Toen ik hem van school ging halen vroeg hij dan ook meteen: “Is mijn snoezelhoekje klaar mama?” Ik zei dat ik heel hard had doorgewerkt om alles af te krijgen en dat we eerst Lotte van school gingen halen en dan mocht hij gaan kijken. Onderweg naar de auto pakt hij mijn hand vast… hij knijpt erin. “Weet je waarom ik jouw hand zo stevig vastpak? Ik heb er liefde in gestopt!” Volgens mij is hij blij 😉

In de auto blijft hij doorgaan: “Jij bent schattig mama. Jij zorgt voor mij he? Ik zal ook altijd voor jou zorgen!” Aan de schoolpoort van Lotte duurde het hem wel allemaal wat te lang, hij wou gewoon naar huis.

Uiteindelijk werd het hoekje door allebei goedgekeurd. Nu hebben ze er vooral samen in gezeten, ze moesten de boel wat verkennen. Maar de afspraak is dat het Robbe zijn hoekje is. Als hij Lotte erbij wil, dan mag dat, maar als hij echt even alleen wil zijn, dan moet dat ook gewoon kunnen.

 

Lotte test het snoezelhoekje ook snel uit 😉

Ik hoop dat onze kleine vriend af en toe wat rust vindt op zijn nieuw plekje hier in huis ❤

82. Het wordt tijd voor mijn pensioen!

Mijn vakantie loopt bijna ten einde en ik ben tot de volgende conclusie gekomen: ik moet dringend op pensioen! Op een paar dagen na heb ik lekker thuis rond gehangen, voor de kinderen gezorgd en met mijn hobby’s bezig geweest. (ja, ik kan zelfs zeggen dat hier nog eens genaaid is 😉 )

Mijn bloggen stond de laatste tijd op een laag pitje maar vorige week bedacht ik dat ik mij eens een hele dag moest bezighouden met schrijven. Nu kon ik er nog eens echt de tijd voor nemen en genieten van mijn hobby, want soms heb ik het gevoel van te ‘moeten’ omdat het anders te stil wordt hier. Stel je voor dat jullie mij gaan vergeten, dat kan toch niet he 🙂

Het leuke van die dag bloggen was dat ik ’s avonds in mijn statistieken zag dat jullie weer massaal mee lezen en ik moet zeggen: dat motiveert! Onlangs deed ik via mamsatwork.nl mijn eerste samenwerking met Little Tikes, de kinderen mochten een watertafel testen. Super leuk en ook weer heel motiverend want het bleek weer: bloggen loont…

Ik ben deze blog begonnen om een publiek te vinden voor het boek dat ik aan het schrijven ben over onze weg van de kinderwens tot het pleegouderschap. Maar ondertussen werd het veel meer: ik kan altijd mijn verhaal kwijt en heb het idee dat ik daarbij alles kan bespreken. We krijgen heel veel positieve feedback over onze aanpak en dat doet een mens goed. Ik ben zelfs al een paar keer aangesproken in de winkel waar ik werk. Mensen die ik niet persoonlijk ken die even komen zeggen dat ze mijn verhalen graag lezen. Hoewel ik op dat moment niet goed weet wat ik moet zeggen, vanbinnen maakt mijn hart een sprongetje 😉 Dankjewel daarvoor!

Ik heb lange tijd gebaald dat ik na mijn opleiding economie-moderne talen niet heb verder gestudeerd. Vooral de richting journalistiek had ik willen doen, maar in mijn jonge jaren wist ik niet wat ik wilde… Op deze manier vind ik toch weer een extra manier van voldoening in mijn leven. Ik ben blij dat ik mijn werk goed kan combineren met het gezinsleven en ik ben er heel graag, maar nu denk ik: blijf maar lekker thuis, werk aan de uitbreiding van je blog, schrijf je boek, haak, naai, wees mama en wees lief voor Bert. Hmm, hoeveel jaar nog tot aan mijn pensioen?

Maandag zal de wekker weer gaan, zal ik met het nodige gemopper zorgen dat de kinderen op tijd zijn aangekleed, waarna ik hen naar de opvang zal brengen. Vervolgens zal ik doorrijden naar de Albert Heijn en zoals gewoonlijk de kantinedeur openzwieren met een goedlachse “goeiemorgen”. Ik zal ook blij zijn om mijn collega’s weer te zien. Ik zal gaan vissen naar de nieuwste roddels: Wie doet het met wie? Wie heeft er ruzie of wie ging naar een schoonheidskliniek in Genk in plaats van een vakantie aan zee? Wie weet verzamel ik nog een hoop materiaal voor op mijn blog hihi 🙂

63. Kindjes, blijf van mijn stoepkrijt af!

Stoepkrijt, daar blijven de kinderen beter van af, want dat is van mij! Een grapje zeker? Nee, toch niet. Ik gebruik het regelmatig om leuke foto’s mee te maken. Uiteraard gaf Pinterest mij al veel inspiratie 😉 Omdat we door verbouwingen tijdelijk in de garage wonen, leven we nu gewoon op een betonnen vloer. Niet mooi, maar wel erg handig om op te stoepkrijten! Bert denkt er het zijne van hoor en ik hoop vooral dat de kinderen beseffen dat het een uitzondering is dat we dit nu in de woonkamer doen 😉

Ik zet eerst de kinderen voor de tv. (Ja, ik ben een loedermoeder) zodat ik rustig mijn gang kan gaan. Vervolgens beloof ik ze een snoepje als ze flink mee werken om mooie foto’s te maken. Een tijdje geleden maakte ik deze foto’s van het neefje en nichtje van Robbe en Lotte:

 

Vandaag viel me weer iets binnen, maar ik kon er geen voorbeeld van vinden op internet, dus ging ik zelf maar even wat uitproberen… Deze keer was de muur van de garage aan de beurt… Zeg nu zelf: het resultaat is superleuk toch? 🙂

56. Help! Mijn vrouw heeft een hobby!

Ik ben een creatieve mama. Leuk voor de kindjes die ook vaak mogen knutselen, maar een nachtmerrie voor Bert: ik ben namelijk een verschrikkelijke (huis)vrouw! Ik overdrijf niet als ik zeg dat er vaker strijkkralen worden gestreken dan kleren.

Als ik nog moet opruimen en dweilen, kies ik voor haken… en dat doe ik aan 37 projecten tegelijkertijd, want ik maak zelden iets af. Dat is het nadeel van Facebook en Pinterest: ik zie zoveel ideeën voorbij komen, dat ik elke week aan iets nieuw begin.

Afgelopen zomer dacht ik de oplossing te hebben gevonden: stoppen met haken en starten met naaien. (ja ja, manlief had al even goede hoop 😉 ) Maar nee hoor, kleding naaien werd gewoon nog een extra hobby bovenop alle anderen. Het leverde wel al enkele leuke outfits op voor Lotte.

Op een woensdagnamiddag fijn knutselen met Robbe en Lotte, maar wie denk je dat de fanatiekste is van ons 3? Ik natuurlijk! Zo maakte ik laatst ons gezin uit klei.

Bert had toch liever dat ik met iets anders speelde denk ik… 😉 Sorry Bert, als ik mijn 14 dekentjes, 17 mutsen en 6 vestjes af heb, heb ik weer tijd voor jou… misschien.

37. Zelf kerstfoto’s maken.

Een luie zondagmorgen was het vanochtend. De kids hebben tot 9u geslapen, wat een luxe! Eenmaal wakker wilden ze natuurlijk eerst de buit in hun schoentje bekijken. “Oh wow!” Riep Lotte blij. “Oh Lotte heeft veel meer!” Mopperde Robbe. Uiteraard kregen ze evenveel hoor 😉

Na een uitgebreid ontbijtje zijn we even naar een tuincentrum gereden om naar de kerstspullen te kijken, vinden de kindjes zalig, al die lichtjes! En mijn hersenen draaiden overuren. (ze hadden wat in te halen waarschijnlijk 😉) Door al die leuke spulletjes zag ik ons jaarlijks kerstkaartje van de kinderen al helemaal voor mij. “Dat ga ik straks doen als we thuis zijn”, dacht ik. En als ik zoiets in mijn hoofd krijg…

Eerst nog even bij oma en opa op bezoek geweest, maar ook weer op tijd naar huis want ik merkte dat Lotte toe was aan haar pilletje 😄

Eenmaal thuis moest alles rap rap gebeuren, ik zie het dan voor me en dan wil ik er ook zo snel mogelijk aan beginnen. Wij wonen momenteel in onze garage totdat de verbouwing klaar is en hebben dus geen mooie achtergrond voor foto’s. Die maken we dus zelf maar even! Ik begon met de lichtjes die ik tegen de muur plakte.

Zoals je ziet, maakt het niet uit hoe het hangt en vooral: ik had honger en dus geen geduld 😉 Daarna heb ik 3 sneeuwdekens van 200×50 cm gebruikt om de muur en de vloer af te dekken.

Dan nog wat attributen erbij: een krukje bekleed met nepbont van de Action en een letterbord dat ik bij Kruidvat kocht. Ondertussen zaten de kinderen rustig een film te kijken, die haal ik er pas bij als we aan de foto’s gaan beginnen. (Om de ‘ik-verveel-me-foto’s’ zoveel mogelijk te vermijden)

Vervolgens maak ik een hoop foto’s, gemiddeld 100 voor 1 goede vermoed ik 😀 Achteraf bekijk ik ze op mijn gemak, snij ik ze bij zodat alleen de gemaakte achtergrond erop staat. De foto’s zijn maar gewoon gemaakt met mijn gsm, dus niet te vergelijken met die van een fotograaf, maar hé: ze zijn leuk genoeg en een stuk goedkoper!

Speciaal voor deze blog maakte ze er nog eentje waarop ze niet herkenbaar zijn: